Orman Yanarsa Hepimiz Yanarız

Orman Yanarsa Hepimiz Yanarız

Bir köşe yazısı – Murat Uzun

Son günlerde televizyonu açmaya, sosyal medyaya bakmaya korkar olduk. Nerede bir orman varsa, maalesef alevler içinde…

Hani derler ya “içimiz yanıyor” diye, bu söz artık mecaz olmaktan çıktı. Çünkü gerçekten içimiz yanıyor. O alevlerin içinde sadece ağaçlar değil, binlerce can yanıyor. Kuşlar yuvasız, ceylanlar kaçacak yer arıyor. Kimi dumanla boğuluyor, kimi ateşten kaçamıyor...

Bir ağacın yetişmesi onlarca yıl alıyor. Ama bir kıvılcım, 3 dakikada her şeyi kül edebiliyor. Orman deyip geçmeyelim, orman nefesimiz, yaşam kaynağımız. O gölgede büyüyen ağaçlar, toprağın bereketi, suyun düzeni demek.

Yangın başladığında sadece o bölgenin halkı değil, çevre illerden de yüzlerce kişi yardıma koşuyor. Gönüllü kurtarma ekipleri, dernekler, itfaiyeciler, köylüler... Herkes elinde ne varsa onunla mücadele ediyor. Kimi su taşıyor, kimi hortum tutuyor, kimi elindeki bir tırmıkla ateşi söndürmeye çalışıyor.

Civar illerden gelen itfaiye araçları saatlerce yollarda. Gönüllü gençler gece uyumadan erzak taşıyor, yardım topluyor. Bir yanda ormanda canla başla çalışanlar, diğer yanda “elimden ne gelir” diye çırpınan insanlar... Bu milletin ne kadar duyarlı olduğunu bir kez daha gördük.

Ama bu duyarlılık, yangın çıktığında değil, çıkmadan önce lazım. 

Pikniğe gidip çöplerini toplayan kaç kişi var? 

Mangalını iyice söndürmeden dönen? 

Arabadan izmarit atan? 

İşte asıl yangın bu ihmalkârlıkta başlıyor.

Dün çıkan yangınla ilgili arıcılık yapan bir kişi gözaltına alındı. Arıları sakinleştirmek için ateş yakmış, alevler ormana sıçramış. Şimdi bu cehalet mi, umursamazlık mı, başka bir şey mi... Açıkçası insan ne diyeceğini bilemiyor. Adalet Bakanı da başka yangınlarla ilgili 17 kişinin daha gözaltına alındığını açıkladı. Yani mesele sadece “kaza” değil, bazen göz göre göre yapılan ihmal…

Bu ormanlar hepimizin. Yangın sadece ağaçları değil, geleceğimizi yakıyor. Bizden sonraki nesillere bırakacağımız tek gerçek miras bu doğa.

Unutma kardeşim, orman yanarsa sadece yeşil gitmez, umut gider, hayat gider.

Bugün biraz dikkatli olsak, belki yarın bir fidan daha yaşar. Belki bir kuş yuvasını kaybetmez. Belki bir çocuk temiz hava solumaya devam eder.

Ne olur bu yaz biraz daha dikkatli olalım. Sonra "ah vah" etmenin kimseye faydası olmuyor.